Liefdesverdriet bij grasparkieten in de vogelkooi

Als grasparkieten na het eten de nog onverteerde zaden weer uitspugen, is dat in elk geval een alarmsignaal. Vaak is liefde de oorzaak van dit gedrag, of beter gezegd, het ontbreken van een partner. Je gevederde vriend heeft liefdesverdriet. 
 
Meestal zijn het eenzame mannetjes, te herkennen aan de blauwe neuswas. Bij gebrek aan vrouwtjes geven de mannetjes hun liefde aan hun eigen spiegelbeeld (in de waterbak, in de spiegel of een metalen belletje, soms ook in het raam). Dat spiegelbeeld geven ze dan eten, net zoals een mannetje dat doet wanneer hij een vrouwtje het hof maakt. Maar ook vrouwtjes kunnen last hebben van liefdesverdriet. 

Waaraan zie je of je grasparkiet liefdesverdriet heeft of een kropontsteking heeft? Bij liefdesverdriet gebeurt het spugen heel gericht. De grasparkiet neemt een snavel vol zaden uit de bak, vliegt weg, gaat in de juiste houding zitten en geeft de zaden dan aan de ingebeelde partner. 
 
Bij een kropontsteking blijft de vogel meestal lusteloos voor de bak zitten. De vogel braakt en met de zaden komt veel slijm naar buiten, dat meestal ook in de halsveren blijft plakken. Terwijl een eenzame parkiet verder vrolijk lijkt, gladde veren heeft en zich in principe normaal gedraagt, lijkt het zieke dier lusteloos, is het vaak zwak en heeft het ondergewicht. De ziekteverwekkers zitten in vervuild water en eten, en zijn bacteriën, gisten of trichomonaden. Ook het voortdurende voederen van het spiegelbeeld kan tot kropontstekingen leiden. 

In elk geval is het belangrijk om snel hulp te bieden. Meestal kunnen beide afwijkingen worden genezen. Bij vermoeden van kropontsteking moet je het dier eerst door een dierenarts laten onderzoeken. Bij een tijdige diagnose kan de ziekte goed worden behandeld. 
 
Als een kropontsteking is uitgesloten, geef je vogel dan een partner om iets te doen aan het liefdesverdriet – bij voorkeur een jonge vogel en indien mogelijk van het andere geslacht. Zonder geschikte nestgelegenheid hoef je je meestal geen zorgen te maken over nageslacht. Wil je op veilig spelen, geef je vogel een mannelijke partner als het een mannetje is, en een vrouwelijke partner als het een vrouwtje is. In eerste instantie zullen de “paren” wat verward zijn, maar al snel zal een van de twee de rol van de partner van het andere geslacht op zich nemen. In beide gevallen is hun wereld bij onmiddellijk ingrijpen snel weer in orde.