Puppy's BARFen – is alleen rauwe voeding aan te raden?

B.A.R.F. is de afkorting voor „Biologically Appropriate Raw Feeding“. Het idee hierachter is om honden zo dicht mogelijk bij de natuur te voeren. De samenstelling van het voer orienteert zich aan de voorouders van onze huishonden – namelijk de wolf. Wolven eten niet alleen vlees en hele of delen van botten, maar eten met hun prooien, die meestal herbivoren zijn, ook plantaardige producten. De plantendelen spelen dan ook een belangrijke rol in hun spijsvertering en voorziening van voedingsstoffen.

Kennis van de voedings- en energiebehoeften van verschillende honden is de basis voor veterinaire voedingsdeskundigen om dagelijkse maaltijden voor honden te berekenen. Als je besluit om je hond te voeren met zelfgemaakte BARF-maaltijden, brengt dit een grote verantwoordelijkheid met zich mee, omdat het voedingsplan dat je samenstelt alle behoeften van je viervoeter moet dekken.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen volledig BARFen en gedeeltelijk BARFen. In het laatste geval wordt rauwe voeding gecombineerd met andere soorten voeding. De combinatie van verschillende voersoorten wordt „gemengd voeren“ genoemd.

Met een puppy in huis rijst nu de vraag: is BARF alleen verstandig voor volwassen honden – of is het voor puppy’s al een alternatief voor kant-en-klaarvoer?

Om ervoor te zorgen dat je nieuwe huisgenoot alle belangrijke voedingsstoffen binnenkrijgt die hij nodig heeft om te groeien, moet je van tevoren precies uitzoeken waarmee je rekening moet houden voor de voeding van je puppy. Vooral in de eerste weken na de verhuizing is het kleine spijsverteringsstelsel nog erg gevoelig. Het is daarom aan te raden om de voeding die de puppy van de fokker of het vorige gezin kreeg, de eerste paar weken aan te houden. Een puppy kan ook niet in één keer grote porties eten. Daarom worden puppy’s de eerste acht tot twaalf weken minstens vijf keer per dag gevoerd. Na het gewennen – meestal vanaf de leeftijd van 12 weken – moeten in eerste instantie drie maaltijden worden aangeboden.

Maar is het goed om direct BARF te voeren? Steeds meer fokkers maken hun puppy’s tegenwoordig vertrouwd met rauwe voeding zodra ze van de melk zijn ontwend. De meeste honden vinden hun BARF porties heerlijk. Het BARF voeren van puppy’s brengt echter ook risico’s met zich mee. Vooral in de eerste maanden groeien de kleine viervoeters enorm. Afhankelijk van het ras kan dit zelfs 36 maanden duren. Hun voedings- en energiebehoeften veranderen regelmatig in deze periode. BARF stelt in deze periode hoge eisen aan de hondeneigenaar. De samenstelling van de porties moet elke één tot twee weken worden gecontroleerd en aangepast, zodat je puppy geen ontwikkelingsschade oploopt door een tekort aan voedingsstoffen. Het risico op een te lage of te hoge dosering van bepaalde voedingsstoffen is bijzonder groot tijdens de groeifase en kan de rest van het leven van je viervoeter beïnvloeden. Het is daarom het beste om te wachten met BARF tot je hond volgroeid is.

In principe is rauwe voeding – als het op de juiste manier wordt geselecteerd en bereid – niet schadelijk of ongezond voor puppy’s. Hoe jonger het dier, hoe belangrijker het is om voorzorgsmaatregelen te nemen. Lees gedetailleerd over BARF, de mogelijke ingrediënten, de voedingsvereisten en de noodzakelijke toevoegingen van mineralen en vitaminen. Om er zeker van te zijn dat je hond altijd de juiste hoeveelheid van alle noodzakelijke voedingsstoffen binnenkrijgt, kun je de samenstelling van de BARF-maaltijden het beste individueel voor je viervoeter laten ontwikkelen als onderdeel van een veterinair voedingsadvies. Vooral puppy’s moeten nauwlettend in de gaten worden gehouden en hun porties moeten worden aangepast, omdat hun behoeften aan voedingsstoffen binnen korte tijd veranderen.

Als je graag wilt BARFen, begin dan met heel kleine hoeveelheden en behandel het als een speciale traktatie voor je hond. De BARF-hoeveelheden mogen maar een klein deel van het dagelijkse dieet uitmaken. Bij deze vorm van gemengd voeren bestaat een deel van het dagelijkse menu uit een BARF-maaltijd en het andere uit droogvoer en/of natvoer.

Normaalgesproken voert de fokker de puppy vanaf ongeveer vijf weken, vaak met kant-en-klaarvoer. Het is theoretisch mogelijk om al in dit vroege stadium te beginnen met BARF-voeding. De samenstelling van de maaltijd vereist echter de grootste deskundigheid, vooral op deze jonge leeftijd, om de puppy te voorzien van alle noodzakelijke voedingsstoffen. Vanwege de complexiteit en het risico op het veroorzaken van een tekort aan voedingsstoffen of een overaanbod ondanks goede bedoelingen, wordt het BARF-voeden van puppy’s vaak niet aanbevolen vanuit veterinair oogpunt.

Het is zover: je puppy trekt waarschijnlijk op een leeftijd van een week of twaalf bij je in. In deze spannende tijd zijn er veel nieuwe dingen te ontdekken voor jou en je nieuwe huisgenoot. Het loont om van tevoren te plannen hoe de eerste voedingen eruit moeten zien.
Als algemene regel geldt: overhaast de eerste dagen niets. Je puppy moet veel nieuwe indrukken verwerken en heeft een bepaalde tijd nodig om eraan te wennen. Het is het beste om op veilig te spelen en hem een paar dagen zijn vertrouwde voeding te geven. Als de fokker al een BARF-dieet heeft gegeven, kun je daar natuurlijk zonder problemen mee doorgaan.

Belangrijk: het vlees moet vetarm en ontveld zijn. Het moet ook gepureerd worden voordat het aan de puppy wordt aangeboden.

Deze vleessoorten zijn hier ideaal voor:

• Kippenvlees
• Kalkoenvlees
• Geitenvlees

Botten worden nog niet aangeboden. Maar omdat vooral calcium erg belangrijk is tijdens de groei, moet het op een andere manier worden toegevoegd – bijvoorbeeld met algenkalk.

Als je puppy bij de fokker geen BARF kreeg, is de beste tijd om hem langzaam aan rauwe voeding te laten wennen aan het einde van zijn rasafhankelijke groeifase van ten minste 12 en maximaal 36 maanden na overleg met een dierenarts. Een verandering van voeding moet altijd in kleine stapjes gebeuren. Over een periode van ongeveer 14 dagen wordt een steeds groter deel van de porties van het vorige droog- en/of natvoer vervangen door BARF-ingrediënten. Ook hier is een nauwkeurige berekening van de respectieve verhoudingen nodig – het is het beste om deze procedure op te nemen in de voedingsadviezen van de dierenarts. Vervang niet meteen alle maaltijden door BARF. Over het algemeen hebben puppy’s ongeveer vijf kleine maaltijden per dag nodig. Om te beginnen kun je één portie per dag vervangen door rauwe voeding. Als de hond deze verandering goed verdraagt, verhoog de porties dan in kleine stapjes.

Het is mogelijk dat er tijdens of na een overstap diarree of braken optreedt. Neem in dat geval voor de zekerheid contact op met je dierenartspraktijk.

De melktanden van je puppy zijn al volledig ontwikkeld en de scherpe tandjes moeten bezig worden gehouden. Het kan echter een goed idee zijn om het vlees te vermalen, vooral in het begin. Zo voorkom je dat je viervoeter zich verslikt in grote stukken.
Puur vlees is de beste manier om te beginnen. Het risico op verstikking is klein met vlees zonder botten. Maar deze vleessnoepjes zijn natuurlijk geen complete maaltijd. Ze moeten daarom alleen worden gebruikt als tussendoortje om de hond gedurende een korte periode vertrouwd te maken met het normale volledige voer. Geschikte vleessoorten om mee te beginnen zijn bijvoorbeeld gevogelte of rundvlees.

Honden kunnen ook leren kauwen op botten vanaf een leeftijd van ongeveer acht weken. Het is een goed idee om iets te kiezen dat zeker te groot is om helemaal door te slikken en waar de puppy eerst rustig op moet kauwen. Je moet botten ook alleen rauw voeren, omdat ze de neiging hebben te splinteren als ze gekookt zijn en ernstige verwondingen kunnen veroorzaken. Afhankelijk van de grootte, het ras en de leeftijd van de hond zijn dit bijvoorbeeld

• Kippennekken, -vleugels of -poten
• Eendennekken
• Konijnenbot
• Kraakbeen

Ook geschikt voor iets oudere puppy’s vanaf ongeveer zes maanden:

• Kalfsbeen
• Lam ribbetjes

Honden zijn dol op botten en nemen ruim de tijd om van deze smakelijke traktatie te genieten. Botten leveren veel calcium voor de botten en tanden van je hond. Houd er bij het maken van je keuze wel rekening mee dat botten een opvullend effect hebben. Te veel bot in één keer is een risico voor je puppy.

Een BARF-maaltijd bestaat meestal uit 4 componenten:

• Een dierlijke eiwitbron (vlees, slachtafval) en mogelijk botten,
• plantaardige koolhydraatbronnen (fruit, groenten, granen, enz.),
• plantaardige & dierlijke oliën van hoge kwaliteit en
• een vitaminen-mineralenmengsel op maat van de individuele portie.

De belangrijkste verhoudingen zijn hier ongeveer 60-75% dierlijke en 25-40% plantaardige grondstoffen. Het plantaardige aandeel moet verstandig gekozen worden. Veel soorten groenten zijn rauw niet goed verteerbaar of worden slecht verdragen. Stoof of kook groenten en fruit voor het voeren, zodat je hond de voedingsstoffen optimaal kan verteren.

BARF gaat niet over het voeren van „voornamelijk vlees“. Voldoende calcium is bijvoorbeeld vooral belangrijk in de puppytijd. Het helpt ervoor te zorgen dat zowel het bewegingsapparaat als de tanden van je huisdier zich normaal en gezond ontwikkelen. Maar vezels zijn ook uiterst belangrijk voor een gezonde spijsvertering – ze zijn afkomstig van plantaardige koolhydraatbronnen.

Speciale BARF voedingssupplementen – vitaminen en mineralen, ook verkrijgbaar als mix – helpen om alle voedingsbehoeften van je hond te dekken. Zonder deze supplementen is een volledige BARF-maaltijd ondenkbaar. Zorg ervoor dat je de aanbevelingen voor de dosering opvolgt om over- en ondervoeding te voorkomen.

Andere toevoegingen kunnen kruiden, zeewiermeel of spirulina zijn. Deze kunnen een effect hebben op de gezondheid en ook voor ondersteuning van de spijsvertering of gewrichten zorgen.

Veel oliën en vetten zoals wilde zalmolie met waardevolle omega-3- en omega-6-vetzuren of speciaal samengestelde BARF-oliën zijn ook te vinden in gespecialiseerde winkels. Of het nu een puppy of een senior is: met behulp van vitaminen, mineralen en oliën kun je de maaltijd compleet maken.

Tip: Nauwkeurig doseren is essentieel, vooral voor puppy’s. Veel dierenartsen raden het voeren van BARF aan puppy’s af omdat het zo moeilijk is om de juiste samenstelling te bepalen en dit in het dagelijks leven toe te passen.

Veel dierenwinkels hebben nu voorverpakte rauwe complete voedermixen die geschikt zijn voor BARF. Deze geportioneerde verpakkingen kunnen niet alleen een verademing zijn voor BARF beginners, maar zijn ook nog eens geschikt als het snel moet.

Veel merken bieden ook een kant-en-klare BARF-variant voor puppy’s aan. De samenstelling is echter gebaseerd op de gemiddelde voedingsbehoefte voor puppy’s van twee tot twaalf maanden. Dit betekent dat de specifieke behoeften niet over de hele periode correct worden gedekt. Daarom wordt kant-en-klare BARF niet aanbevolen als enige voeding voor je puppy. Als je volledige BARF-menu’s wilt gebruiken, kun je het beste de informatie over de betreffende producten meenemen naar je dierenarts-adviseur en de geschiktheid voor jouw hond individueel bespreken.

Als je geïnteresseerd bent in het BARF-concept, maar liever niet volledig overschakelt op rauwe voeding vanwege de vele risico’s en uitdagingen die gepaard gaan met het verstrekken van voedingsstoffen, dan is gedeeltelijk BARFen misschien wel aantrekkelijk. Puppy’s krijgen een gemengd dieet.

„Gedeeltelijke BARF“ betekent dat je slechts een paar BARF-maaltijden in het dieet van je huisdier integreert. Dit kan bijvoorbeeld een snack in de middag zijn of een enkele maaltijd in de ochtend. Het is aan te raden om de BARF-maaltijd niet ’s avonds te geven, omdat rauwe voeding sneller wordt verteerd dan bijvoorbeeld droogvoer. Dit laatste heeft ’s nachts een beter verzadigend effect.

Als je puppy dit soort voeding goed verdraagt, kan gedeeltelijke BARF een geschiktere en goedkopere voedingsmethode voor je zijn dan puur BARFen.