Australische herder - veeleisende energiebundel
15.05.2023 - Leestijd: 3 minuten

Deze viervoeter barst van de energie: als gezinshond of als ongecompliceerde kameraad voor in je vrije tijd is de Australische herder een slechte keuze. De pittige workaholic wil werken of zich uren bezighouden. Als je ervaring hebt en genoeg voor het ras geschikte taken te bieden hebt, is de Australische herder een actieve en loyale hond.
De Amerikaan die uit Australië kwam
Zijn naam zorgt voor verwarring, omdat de Australische herder geen Australisch hondenras is. De zaak ligt ingewikkelder: aan het begin van de 20e eeuw was er een bloeiende export van schapen vanuit Australië naar de VS. De kuddes werden bewaakt door getrainde herdershonden. De slimme viervoeters vonden veel vrienden in de Verenigde Staten die met hen fokten, maar pas in 1957 bestond daar het eerste stamboek, met een bindende rasstandaard sinds 1977. De officiële erkenning als hondenras vond pas in 1996 plaats door de FCI; deze prachtige dieren zijn sinds de jaren zeventig in Europa wijdverbreid.
Essentie en karakter van de Australische herder
Zoals bij de meeste herdershonden, wordt het karakter van de Australische herder gekenmerkt door tal van deugden. Deze honden zijn waakzaam en intelligent, zoals dat hoort voor veedrijvers. In wezen zijn deze dieren volgzaam en hardwerkend, maar ook veeleisend. Als je de hond taken kunt aanbieden die aan zijn behoeften voldoen, bijvoorbeeld door hem als herdershond te gebruiken, zal hij zich volledig op zijn gemak voelen en zijn werk gewetensvol doen. Als hij niet voldoende uitdaging krijgt, kan zijn waakzaamheid en waakinstinct snel een ongewenste richting nemen. Zijn wil om zijn baasje te plezieren en de taken te vervullen die van hem worden verwacht, overheerst echter.
Het opvoeden en houden van de Australische herder
De intelligentie en de enorme arbeidsmotivatie van deze hond stellen hoge eisen aan zijn baasje. Het gewicht van de Australische herder kan oplopen tot 32 kilo. De omvang mag ook niet worden onderschat: afhankelijk van het geslacht is de schouderhoogte tussen de 46 en 58 centimeter. Als je het levendige temperament van het dier toevoegt, wordt het duidelijk dat je de viervoetige wervelwind niet op een appartement kunt houden. In ieder geval is de grote stad zelden de juiste omgeving voor de Australische herder: het dier heeft behoefte aan frisse lucht en zoveel mogelijk taken om zijn rastypische kenmerken uit te kunnen leven en geen gedragsproblemen te ontwikkelen.
De conditie van de hond kan je tot het uiterste drijven: zelfs een vol programma met agility en apporteren wakkert het verlangen van de hond steeds verder aan. Volgspelletjes dagen de hond intellectueel uit. Het moeilijkste educatieve doel van de Australische herder is leren rusten en een balans vinden tussen activiteit en ontspanning. Om dit te bereiken heb je tijd, geduld en empathie nodig.
Verzorging van de Australische herder
De vacht van de Australische herder is vrij gemakkelijk te verzorgen. Het is voldoende als je het wekelijks of tijdens de rui dagelijks borstelt om de losse ondervacht te verwijderen. De levensverwachting van de Australische herder is 12 tot 15 jaar. Helaas is het ras vatbaar voor erfelijke ziekten en handicaps, zoals doofheid en blindheid. Zoek bij het kopen naar een erkende fokker.
Bij ons vind je de beste producten voor je Australische herder!
Profiel Australische herder
Ras | Australische herder |
Oorsprong | VS |
Classificatie | Drijf- en herdershonden |
Grootte | Reuen 51 tot 58 centimeter schouderhoogte - teven 46 tot 53 centimeter schouderhoogte |
Gewicht | 16 tot 32 kilogram
|
Anatomie | Middelgroot, goed geproportioneerd, soms natuurlijk stompe staart
|
Ogen | Middelgroot, amandelvormig; blauw, amber of bruin, ook gevlekt, gemarmerd of andere kleuren
|
Oren | Driehoekige, gekantelde oren, afgerond aan het uiteinde
|
Vacht en kleur | Halflange vacht met een dikke, weerbestendige ondervacht; basiskleuren zwart, rood, gemarmerd zwart met een grijze achtergrond, gemarmerd roodbruin, gemarmerd met een lichtrode of beige achtergrond; te combineren met witte en koperkleurige aftekeningen
|
Kenmerken | In totaal 16 verschillende kleurvarianten door combinatie van de basiskleur en eventueel erkende aftekeningen
|
Karakter | Alert, intelligent, volgzaam, onvermoeibaar, werklustig |
Verzorging | Borstel wekelijks, dagelijks tijdens de rui
|
Gezondheid | Moet vóór de leeftijd van acht weken op PRA en CEA worden onderzocht, het is absoluut noodzakelijk om een erkende fokker te zoeken die Merle-Merle-kruisingen niet toestaat, omdat hier vaak genetische ziekten ontstaan die vatbaar zijn voor gebitsafwijkingen |