Puli: ruige herdershond van de poesta

De levendige pulik vergezelden al in de negende eeuw de herders in wat nu Hongarije is; gericht fokken van het ras vindt pas sinds 1867 plaats. In eerdere eeuwen waren er altijd wel politieke obstakels die verhinderden dat de hond zich verspreidde. Het uiterlijk van de puli is nauwelijks veranderd. Het ras wordt sinds 1924 erkend, onder meer door de overkoepelende organisatie Fédération Cynologique Internationale (FCI).

Pulik zijn pure herdershonden. Ze hebben een missie, namelijk hun kudde (of: de menselijke roedel) beschermen. Vreemdelingen – of het nu mensen, soortgenoten of andere dieren zijn – worden met argwaan bekeken en dan wordt er hard geblaft. Maar voor hun directe mensenfamilie zijn pulik aanhankelijk en trouw. Als een typische kuddemanager heeft deze temperamentvolle pelsneus de neiging om de controle over te nemen. Er zijn anekdotes over pulik die spelende kinderen “samendrijven”. Nog een opmerkelijk kenmerk van dit lieve ruwharige dier: als het voelt dat het oneerlijk is behandeld, voelt het zich beledigd en toont dit door urenlang demonstratief zijn mensen te negeren.

Oorspronkelijk had de puli de taak om kuddes varkens, kleine herkauwers en pluimvee bij elkaar te houden. Hiervoor moet de hond zelfstandig beslissingen kunnen nemen. Pulik moeten daarom dicht bij de natuur worden gehouden. Als het dier niet wordt gebruikt voor het beoogde doel (bijv. een kudde schapen hoeden), heeft het toch veel beweging en stimulatie nodig en vooral: taken. Pulik zijn zeer sportieve honden en zijn bijvoorbeeld geschikt voor Agility of zoekspelletjes. De puli wil zijn mensenfamilie graag plezieren: hem loven en toespreken zijn heel belangrijk in de opvoeding.

Bij de opvoeding van de puli zijn zachte volharding en empathie constant nodig. Het dier moet zijn houder als een consequente leider accepteren, zodat hij niet zelf gaat streven naar de alfa-positie in de “roedel”. Een bezoek aan een puppygroep of hondenschool helpt om te socialiseren, zijn karakter te versterken en elementaire gehoorzaamheid te oefenen.

Neem de tijd voor de vachtverzorging van de puli. Volgens de rasstandaard moet de vacht niet geborsteld worden, maar met de hand in de hieronder beschreven in gedraaide koordjes worden getrokken (“dreadlocks”). De puli mag alleen in uitzonderlijke gevallen worden gewassen. Zijn vacht droogt langzaam, er bestaat een risico op verkoudheid. Het haar rond de anus moet worden geknipt, evenals dat over de ogen zodat deze speurneus er doorheen kan kijken. De vacht van de puli moet altijd op een lengte worden gehouden die praktisch is voor het dier. Een dierenarts of een professionele hondenkapper kan je adviseren over hoe dit het beste werkt voor dit specifieke ras.

De kenmerkende vacht van de puli wordt over een periode van meerdere jaren gevormd. In een natuurlijk proces gaat het buitenste haar klitten met de ondervacht, waardoor de vachtdraden ontstaan die doen denken aan rasta-vlechten. Om ervoor te zorgen dat een klit zich niet over een groot gebied verspreidt, moet de vacht worden verzorgd en moeten er koordjes worden gevlochten. De dichte vilten vacht heeft een nuttige functie voor deze oorspronkelijke herdershond: het beschermt tegen het weer, maar ook tegen beten van aanvallende wilde dieren. Bij oudere dieren kan de zware vacht een last worden: de hond moet dan geschoren worden.

De beste producten voor jouw puli vind je bij ons!

Naar de hondenproducten

De ‚Qualzuchtgutachten’, opgesteld in 1999 namens de federale regering en met deelname van de Duitse dierenwelzijnsvereniging, beveelt een fokverbod aan voor haarloze, extreem kortharige rassen (zogenaamde brachycefale rassen) en andere rassen met extreme kenmerken wat betreft de lichaamsbouw (zeer lange rug, ernstig kromme benen, veranderingen in de wervelkolom, overmatige vachtgroei, enz.) die een gezond leven onmogelijk maken.

Verantwoordelijke huisdierenbezitters die van nature veel belang hecht aan een gezond, ongeschonden leven van hun trouwe viervoeter, zouden deze aanbevelingen zeker in overweging moeten nemen bij het kiezen van een geschikt ras. Dit zou evengoed mee moeten wegen als de uitgesproken karaktereigenschappen van het ras.