De Britse korthaar - een gezellige schoonheid van het eiland

Of ze nu zilver-tabby, wit of blauw zijn, als kittens of volwassen katten – ook als reclamemodellen hebben deze mooie Britse katten decennialang kattenliefhebbers zo weten te betoveren dat ze altijd tot de top van de populairste raskatten behoren. Enkele decennia geleden dreigde het ras te verdwijnen.

Kenners schrijven verschillende karakters toe aan de verschillende kleuren van de Britse korthaar. Crèmekleurige katten houden van knuffelen, tweekleurige Britse kortharen zijn temperamentvol, blauwe katten zijn afstandelijk en rode zijn aanhankelijk. Over het algemeen wordt het karakter van de Britse korthaar gekenmerkt door gezelligheid.

Deze kat is zeer flexibel en gelukkig als binnenkat of als avonturier. Britse kortharen houden van het gezelschap van andere katten. Op het eerste gezicht hebben ze echter de neiging om zich afzijdig te houden tegenover onbekende katten of mensen. In de geest van “My home is my castle” kijken ze bezoekers vanop een afstand aan. De Britse korthaar neigt niet naar typische kattenstreken en is een zeer ongecompliceerde huisgenoot. Van haar baasje verwacht ze echter de nodige aandacht. Als ze wil knuffelen, dan moet dat onmiddellijk. Daarin is ze heel consequent. Aangezien de Britse korthaar nogal van comfort houdt, moet je je Britse kat scherp houden en aanmoedigen om te spelen. Anders kan de relaxte huistijger gemakkelijk een mollige ‘couch potato’ (luilak) worden. Over het algemeen is de Britse korthaar erg geduldig met kinderen en andere huisdieren, op voorwaarde dat ze dienovereenkomstig gesocialiseerd is.

Sinds de jaren ’70 is de Britse korthaar weer een apart ras met meer dan ’50 erkende een- en meerkleurige varianten. Typische kleuren voor de Britse korthaar zijn volle kleuren zoals zwart, wit, blauw, crème, rood, chocolade, fawn, lila en kaneel. Er zijn ook patronen zoals punt, tweekleurig en varianten van de zogenaamde tabby-tekening: klassiek, gevlekt en tijgervacht. Zogenaamde “Odd Eyes” – verschillend gekleurde ogen – komen bij de Britse korthaar veel voor. Oranje, koper, blauw en groen zijn typische oogkleuren.

De Britse korthaar is gemakkelijk te verzorgen – met één uitzondering: vanwege hun bijzonder fijne vacht hebben katten de neiging om te “pluizen”. Gebruik daarom regelmatig een borstel – en een stofzuiger – vooral wanneer ze hun vacht wisselen.

De ontwikkeling van de Britse korthaar begon bij de Romeinen. Ze namen katten mee naar Groot-Brittannië, waar de dieren zich in de loop van de tijd ontwikkelden tot hun eigen succesvolle type kat vanwege de afgelegen eilandlocatie en het klimaat. Op initiatief van kattenliefhebber Harrisson Weir ontstond een ras met traditie. Al in 1871 trokken Britse kortharen de aandacht op de eerste kattenshow in Crystal Palace in Londen. Door kruising met Perzische katten werd het uiterlijk van de Britse korthaar nog compacter en de vacht dichter. Na de oorlog was het aantal dieren op het eiland echter zo sterk afgenomen dat Perzen en karthuizers opnieuw werden ingekruist om de Britse korthaar te redden, met als gevolg dat de karthuizer en de blauwe Britse korthaar tijdelijk moesten worden samengevoegd.

Een ander buitengewoon kenmerk onderscheidt de Britse korthaar: ze zijn gewoonlijk niet bang voor water. Toch mogen ze alleen in uitzonderlijke gevallen in bad.