De Schotse vouwoorkat: een vrolijke kat met een teddybeergezicht

De Schotse vouwoorkat is een van de stillere vertegenwoordigers onder de raskatten. Ze “vermaakt” haar mensen zelden met miauwen en is ook geen actiekat die de hele dag wil ravotten. Deze pluizenbal is eerder uitgesproken teder en knuffelig. Ze knuffelt graag uitgebreid en dankzij haar rustige karakter kan ze meestal goed overweg met honden of kinderen. De Schotse vouwoorkat wordt ook gekenmerkt door empathie. Ze registreert de stemming van haar baasjes exact en reageert, afhankelijk van de situatie, met knuffels of een speelse houding.

Door haar evenwichtige karakter en groot aanpassingsvermogen kan de vouwoorkat heel goed urenlang alleen zijn en is daarom geschikt voor werkende mensen. Toch waardeert ze gezelschap in de vorm van een soortgenoot. Ze houdt van een rustige woonomgeving, want ze heeft een hekel aan herrie en hectiek.

Katten waarderen over het algemeen reinheid enorm. De Schotse vouwoorkat doet daar nog een schepje bovenop: de dieren staan op strikte hygiëne, vooral de kattenbak, die minimaal dagelijks moet worden schoongemaakt.

Hoewel de vachtverzorging niet moeilijk is – af en toe borstelen met een vachthandschoen of zachte borstel is voldoende – moet je de oren van je Schotse vouwoorkat elke dag controleren en de oorschelp schoonmaken met wattenbolletjes en warm water.

Het gen dat uiteindelijk verantwoordelijk is voor de vouworen heeft ook invloed op andere kraakbeen- en botstructuren. De Schotse vouwoorkat is daarom gevoeliger voor osteochondrodysplasie (OCS). Mogelijke tekenen van deze ziekte zijn bijvoorbeeld pijn bij het aanraken, artritis, kreupelheid en verdikte gewrichten. Deze symptomen moeten met pijnstillers worden behandeld.

Het kleurenspectrum waarin de Schotse vouwoorkat wordt erkend volgens rasstandaarden is omvangrijk: alle kleuren behalve lila, chocoladebruin en de typische “Siampoint”-kleur zijn toegestaan. Toegestane vachttekeningen zijn een tabby- of makreelpatroon (“makreel”), evenals schildpad en bont.

Bij katten komt het af en toe voor dat er door een genetisch defect exemplaren met gevouwen oren verschijnen. De anomalie veroorzaakt een verstoring van de kraakbeengroei bij de oren. Door gebrek aan stabiliteit vouwen deze om. In het geval van de Schotse vouwoorkat werden vanaf de jaren zestig specifiek dieren met gevouwen oren gefokt. Deze werden gekruist met Britse korthaar-katten. De genetische basis is de reden waarom de Schotse vouwoorkat niet door alle kattenfokkerij-organisaties wereldwijd als ras wordt erkend – zelfs niet door de internationale vereniging Fédération Internationale Féline (FiFe). Voordat je een Schotse vouwoorkat koopt, moet je bij een gerenommeerde fokker meer te weten komen over de oorsprong ervan – omdat ze populair zijn geworden als “modekat”, worden er helaas vaak jonge poesjes uit een twijfelachtige fokkerij aangeboden.

De dominante raskenmerken van de Schotse vouwoorkat zijn de naar voren gevouwen oren. Deze geven de toeschouwer vaak de indruk dat het dier bang is of letterlijk “de oren laat hangen”. Het is daarom niet zo eenvoudig om de gezichtsuitdrukkingen van je huistijger te lezen. De oren van pasgeboren jonge poesjes zijn nog recht en vallen pas na ongeveer een maand om. Raskatten die met normale oren worden geboren, worden “Schotse rechtoorkat” of  “Scottish Straight” genoemd.